Oktober: Paddenstoelen

Een paddenstoel komt het mooiste uit als de achtergrond wazig is. Als je veel gras, takjes en andere dingen ziet, dan leidt dat de aandacht af van de paddenstoel zelf. Natuurlijk valt dat niet altijd mee, soms staat een paddenstoel nou eenmaal tussen het gras. Zoek dan nog even verder tot je een exemplaar vind dat wél “los” staat. Want waar er één staat zijn er ongetwijfeld nog meer van dezelfde soort in de buurt te vinden.

Een rustige achtergrond krijg je ook door met een kleine scherptediepte te fotograferen. Zet je fototoestel daarvoor in de stand “diafragma voorkeur” (bij elk merk wordt dat weer iets anders aangegeven, bij Nikon is het stand A). En kies dan voor een groot diafragma. Maak maar een paar testfoto’s, dan zie je vanzelf hoe de scherptediepte veranderd. Met een kleine scherptediepte wordt maar een heel klein stukje van de foto scherp. Je moet hier dus de juiste balans vinden tussen nét genoeg van de paddenstoel scherp en het meeste van de achtergrond onscherp. Ik wou dat ik daar een gouden tip voor had, maar experimenteren is volgens mij toch de beste manier om erachter te komen wat het effect is (en wat je zelf mooi vind).

In de herfst is het vaak ook overdag wat donker. En omdat je paddenstoelen meestal in een bos vindt, doet dat er nog een extra schepje ‘donkerheid’ bovenop. Om dan nog een goed belichte foto te krijgen, moet je een lange sluitertijd gebruiken. Dat wil zeggen dat de sluiter van de camera langer open staan en dat er dus langer (en meer) licht op de sensor valt. Nu heb je mensen die een zeer vaste hand hebben en ook met langere sluitertijden nog scherpe foto’s uit de hand kunnen maken. Helaas behoor ik niet tot die groep. Zodra de sluitertijd wat langer wordt, kan ik mijn handen niet stil genoeg meer houden en worden alle foto’s bewogen. Ook met alle gebruikelijke tips (hou je adem in, of adem juist langzaam uit, zet je ellebogen goed vast op de grond of tegen je lichaam, concentreer je) krijg ik het niet voor elkaar. Dan is de beste tip: zorg dat je je camera niet vast hoeft te houden! Dan heb je ook geen last van de beweging die je zelf veroorzaakt. Dat kun je voor elkaar krijgen door een statief te gebruiken, maar voor paddenstoelen is dat meestal niet zo handig. De meeste statieven kunnen namelijk niet zo laag bij de grond komen (er zijn uitzonderingen op die regel!) In plaats van een statief kun je ook een ander steuntje gebruiken, dat kan een simpele baksteen zijn, of een tak die in de buurt ligt, maar je kunt ook een ‘beanbag’ kopen. Feitelijk is dat een zak die je vult met korrels (bijvoorbeeld (droge) bonen of rijst) en die je kunt gebruiken om je camera op te leggen. Als je camera eenmaal stil ligt (en de juiste richting op wijst), hoef je alleen nog maar zo voorzichtig mogelijk de ontspanknop in te drukken. Als je dat ook nog doet met een draadontspanner, de zelfontspanner of een draadloze (WiFi) bediening hoef je de camera helemaal niet meer aan te raken en heb je in ieder geval geen last meer van bewegingsonscherpte doordat de camera beweegt.

Ook al heb ik hiervoor al gewaarschuwd dat een paddenstoel niet heel lang mooi blijft, toch hoef je niet direct bang te zijn dat hij voor je ogen verwelkt. En een paddenstoel loopt of vliegt in ieder geval niet weg. Dus je hebt de tijd om hem goed te bekijken en de mooiste kant te ontdekken. Neem die tijd dan ook! Soms kun je door een klein stukje naar links of naar rechts te gaan een veel mooiere foto maken. Je kunt dan net een storend takje vermijden of je kunt een leuk effect creëren met andere paddenstoelen in de achtergrond. Ook kan het helemaal geen kwaad om even een grassprietje of takje weg te buigen, zodat de paddenstoel er op z’n best op staat. Als je voor het fotograferen van paddenstoelen op pad gaat, is het dan ook handig om er op te rekenen dat je niet te veel kilometers kunt maken. Zeker als je een paadje vind met veel mooie en verschillende paddenstoelen, dan kun je zomaar een paar uur zoet zijn met een kleine 100 meter…